De FME in Brussel

Op Hemelvaartsdag 2006 is het stil In Brussel. Daarom is het een goede dag om deze blog te beginnen. Vanaf 1 januari 2006 heeft de FME een permanent kantoor in Brussel gevestigd. De keuze is gevallen op intrekken bij ORGALIME, onze Europese koepel in Brussel. Dat ligt voor de hand. Daar spelen de meeste onderwerpen die ons dagelijks bezig houden.
En in hetzelfde gebouw, dat eigendom is van onze Belgische zusterorganisatie Agoria zijn vele internationale organisaties gehuisvest, waar de FME mee te maken heeft.
Om te beginnen CEEMET, de Europese werkgeversorganisatie. Maar ook CECED (de witgoed organistie), ELC (licht), Europump (pompen) etc. Maar ook zusterorganisaties uit vele Europese landen zijn bij ORGALIME gevestigd. Te noemen zijn: Frankrijk, Duitsland, Italie en Zweden.

Meestal zenden dit soort landen een jonge medewerk(st)er (in Brussel zijn relatief veel jonge vrouwen werkzaam, hetgeen het werk er niet onplezieriger op maakt). Ik ben een absolute uitzondering. Na meer dan 15 jaar steeds op en neer naar Brusselse vergaderingen te hebben gereisd, heb ik me uiteindelijk daar gesetteld. Tot verbazing bijvoorbeeld van de secretaris-generaal van ORGALIME, die schreef dat het voor het eerst was dat een organisatie iemand zendt die ORGALIME niet hoeft op te leiden. Integendeel, Orgalime kan nu wat leren van een oude rot. Hoe het ook zei, wij hebben elkaar allemaal nodig in Brussel.
Er zijn zoveel onderwerpen en ontwikkelingen, dat je die onmogelijk allemaal zelf kunt volgen en behappen. Het grappige is dat de sfeer, noodgedwongen door de veelheid van onderwerpen, er een is van veel geven en nemen. Je kunt het je eenvoudigweg niet permitteren iets voor jezelf te houden. En natuurlijk hoef je het niet allemaal met elkaar eens te zijn. Maar het lijkt wel of het achterhouden van informatie een doodzonde is.

Ook het benaderen van ambtenaren is in Brussel geheel anders dan in Den Haag. Brussel met slechts zo"n 20.000 ambtenaren (all over Europe!) moet het hebben van expertise van buitenaf. Daarom zijn er zo veel adviesgroepen en zijn ambtenaren in voor extern advies. En dat willen velen de dames en heren graag geven. Het is een van de redenen voor onze aanwezigheid in Brussel. Men kan er van denken wat je wilt, maar zo werkt het nu neenmaal. Een brede orientatie om een zo groot mogelijk draagvlak te creeren.
En mijn vaste indruk is het dat Brusselse ambtenaren daarom veel toegankelijker en pleziewriger zijn dan hun Haagse soortgenoten. Een veel gehoorde klacht is het hier dat Haagse ambtenaren een van de moeilijkst toegankelijke zijn. Nu ja, dat wist ik wel, maar ik heb me dat in vergelijking met andere Europese landen nooit zo scherp gerealiseerd. En daarom is het werk in Brussel ook zo verrassend.